Datadealers, datakartels en de glorieuze toekomst van data inundatie

We schreven al eens in de inmiddels klassiek en op een haar na museaal geworden zoemwoord serie over het begrip data inundatie als verdedigingsmechanisme van gestresste of latentpassieve managers. Daarin benoemden wij data inundatie als: het zichzelf bewust onbereikbaar maken door het overvloedig verspreiden van data.

Inmiddels is er in het theorema rondom het fenomeen data weer eens iets wetenswaardig te melden: de intensieve omgang met data herbergt nu ook addictieve elementen in zich. De manager van nu is, volgens het onderzoek The Impact of Big Data, verslaafd geraakt aan de verslavende werking van een overvloed aan data.

"Het grootste deel van de leidinggevenden kampt met een overvloed aan informatie op de werkvloer. Desondanks blijven ze verslaafd aan data, omdat ze wel denken dat informatie hun bedrijf vooruit kan helpen."

Data scheppen de illusie van controle en bieden een toverland van mooie organisatiekleuren en grootste inzichten voor. De manager van nu injecteert spreadsheets intraveneus, snuift dagelijks een stevig lijntje van zijn grafiek en heeft zo nu en dan een bad trip door een kleine hoeveelheid databasecorrumpering.

Data is, door deze datamanie, opgewaardeerd naar de status een jetsetdrug, de manager kan niet zonder; wil niet zonder; is volstrekt stuurloos zonder. Gouden tijden dus voor de echte data inundatist. Degene met de meeste en betrouwbaarste  aanvoerkanalen van verse data, de datadealer, is de eigenlijke winnaar en capo di tutti capi in uw organisatie. De datakartels zullen dan ook langzaam de macht in uw organisatie gaan overnemen. Wie de data heeft, heeft immers de macht, en de manager in zijn broekzak.

Tenslotte, en welgemeend advies: weest op uw hoede voor mensen in donkere gangen met tabellen, grafieken en spreadsheets in hun binnenzak!