Elke gek zijn gesprek

Welkom op je jaarlijkse beoordelingsgesprek

In de volgende 90 minuten gaan we:

1. Je prestatie van het afgelopen jaar doornemen.
2. Kijken of we de doelen van 1 januari 2007 (en ook 2006 omdat het niet gelukt is eerder met elkaar te praten) gehaald hebben.
3. Nieuwe doelen stellen voor het volgend jaar.
4. Problemen gladtrekken waar je tegenaan bent gelopen
5. Het fantastische formulier dat P&O opgesteld heeft invullen (ja, alle 6 pagina's met ondertekening !)
6. Geef je mij eerlijke feedback over mijn handelen als leidinggevende.
7. Maken we een competentiescan via de online competentie applicatie (weet je je wachtwoord nog ?) en werken je portfolio bij.
8. Bekijken we de resultaten van je 90, 180 en 360 graden feedback.
9. Bekijken we je leer- en ontwikkelvragen.
10 Onderzoek we je welzijn, welbevinden en eventuele aanpassingen aan je werkplek.
11 Bespreken we je ziekteverzuim.
12 Evalueren het rendement van alle gevolgde cursussen
13.En denken na over de implementatie van de ondernemingsvisie en jouw bijdrage daarbij.
14. Zoeken naar de ziel van het bedrijf.
15 Bespreken of je al aanspraak maakt op middelen uit leeftijdsbewust personeelsbeleid.
16. Bespreken of je nog spirit en energie voor de zaak hebt en hoe we je weer in je kracht kunnen zetten.

Mooi. nog vragen?


Het beoordelingsgesprek. Ik blijf het een verdacht onderwerp vinden ondanks alle lovende woorden uit de wereld van het competentiemanagement .Het blijft toch een soort van rituele dans waarbij zowel manager als medewerker vaak met een onbestemd gevoel aan beginnen en datzelfde gevoel eraan over houden. Uiteraard gaan beide partijen het gesprek in met het idee dat de ander toch echt wel weet de ander over hem denkt (kun je het nog volgen ?) want we spreken en zien elkaar dagelijks. We mailen, bellen, faxen, geven volgens de regels der kunst feedback (zowel in positieve als negatieve zin). Dus waar praten we dan over ?
Vaak is er een externe bron (de hoeders der wet en bedenkers van het instrumentarium:P&O. Daarnaast benchmarks, stuur getallen of een nieuw verrassend inzicht van het topmanagement).

Het beoordelingsgesprek heeft ook een negatieve connotatie gekregen door de juridificering en de hang naar archievering en 'dossieropbouw'. Let erop dat je al zijn 'bad moves' vastlegt in een dossier anders zijn we zij of kantonrechter, of CWI kansloos. Hiermee lijkt een gesprek een juridisch status of zwaarte te krijgen (in sommige gevallen moet dat ook!).

Tenslotte moet er steeds meer besproken moet worden in een beoordelingsgesprek.

De CHO (van wie ik bovenstaand voorbeeld heb geleend) heeft er in een grappige, snelle en stiekem toch goede analyse gemaakt waarom beoordelen (of het hele gesprekkengebeuren) nu zo'n enorme zinloze activiteit is. En ook via HBS is er goed artikel over dit onderwerp. Enerzijds over de zinloosheid, maar ook over de vraag: want dan wel ? Want praten moeten we, welke naam het gesprek ook heeft.