Ok, na de zware versie van vorige week, deze week een makkie. Als je bezig bent met een project of een andere klus wordt de mens geconfronteerd met een grote verscheidenheid aan taakjes, taken en werkzaamheden. De planner zet al deze taken in een Gant chart om het overzicht en de voortgang te bewaken. Anderen werken met een to-do-list of een takenlijst in de pda.
Wil je echter een project laten slagen zijn snelle successen wel handig om te definieren. Deze snelle successen (quick fixes) geven in ieder geval: 1) de schijn van voortgang; 2) het idee van slagen; 3) de steun van hogere echolons voor je project; 4) tenslotte -zeker bij organisatieveranderingen-een draagvlakverhogend effect, omdat de wereld nou eenmaal zichtbare, tastbare of resultaten en ervaringen van plannen wil merken. Kotter heeft het zelfs als bewuste stap in zijn 8 stappen verandermodel geplaatst: Produce Short-Term Wins. Create some visible, unambiguous successes as soon as possible.
Dan blijft er nog een vraag over: wat heeft dit met low hanging oranges te maken ? Doe je ogen dicht en beeld je in dat je ergens in zuid-europa een sinaasappelgaard bezit. Het is oogsttijd en alle sinaasappels zijn rijp en zien er goed uit. Welke pluk je het eerste degene die onderaan de boom hangen of bovenin ? Tot zover het element 'verbeelding', maar de low hanging oranges zijn die taken of activiteiten die makkelijk binnen te halen zijn.
Low hanging oranges (of: laag hangend fruit): Wordt in projecten of veranderingsprocessen veelvuldig gehanteerd om prioriteit te geven aan wat makkelijk binnen te halen is. Beetje opportunistisch is het wel, want de 'zware zaken' worden voor het gemak vooralsnog naar achteren geschoven, maar de ceo is wel heel tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten