Mooooh, iedereen die wel eens buiten de Randstad rondloopt kent die weeïge lucht wel: kuilgras. De boer maait het gras, laat het even liggen, stopt het vervolgens onder plastic en bedekt het met autobanden. Hierna gaat het rotten, verzuren, stinken en broeien. Het markante is dat de uiteindelijke eindgebruiker, de koeien, dit verzuurde spul weer opeet, en vervolgens voor u verwerkt in melk en additionele bijprodukten als mest. En zoals u weet, deze mest wordt weer uitgestrooid of datzelfde grasland. Goed, deze les biologie kunt hier nog eens nalezen. Maar...
Een kuilgrasleider is in staat om datgene wat onder het plastic ligt te broeien, het niet waarneembare deel van de organisatie of de cultuur, zichtbaar te maken en vervolgens om te zetten in hapklare brokken en verteerbare kost. Kuilgrasleiderschap wordt met name gevraagd bij aangetaste en verzuurde organisaties.
Eet smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten